از تو چه پنهان، در دعوای حبیب و جمشید*، من طرفِ جمشیدم.
یعنی میخواهم بگویمت، که اصلا گیریم که از خیر ِ بوی نارنگی و دلبری بافتنی های از پستوی کمد درآمده و طعم انار و رنگِ برگ هم گذشتیم؛ تو بگو در کدام فصل میتوان بی ترس از صبح ِ زودرَس، ستاره شمرد و خیال بافت و بعد، زیر ِ نور ِ آفتاب ِ کم‌جان ِ پاییز، بافتنی های شبانه را تن ِ قلب کرد، تا هوای دزد، سرماش ندهد؟
.
*ر.ک رادیو چهرازی/یاد ِ بعضی نفرات در گردشِ فصول
جایی میان بیست و هفت و هشت مهر ِ دوصفر