بالاخره بعد از روزها دلم برای اینجا تنگ شد و از حالت نقطه‌ای درش آوردم.
هرچند هنوز دلم تنگ قالب چندین ساله و پرنقص، اما صمیمی و عزیز قبلی ست.
هرچند هنوز با این قالب ناصمیمی و غریب و اذیتم. اما بودن این جا برام دلگرمیه و حیفم می‌آد بخاطر قالب، با معدود چیزی که از دوران طفولیت نگه داشتم، خداحافظی کنم.
پس، سلام از یک قالب جدید و چپر چلاق.